http://www.vision-studio.com.pl/img/pok … y%2001.jpg

*Weszła do salonu, zmęczona*
*Położyła się na kanapie i włączyła telewizor*

Weszła do jej salonu z uśmiechem na ustach.
- Siema...?
Powiedziała uśmiechnięta.
- Co tam?
Zapytała szybko.

*Spojrzała na wampirzycę*
O, siema.
*Zaśmiała się*
Szczerze? To fatalnie...
*Pilotem cały czas zmieniała kanały*

- Czemu?
Zapytała cicho, siadając na oparciu kanapy, a włosy związała w koński ogon.

Ehh...ten Damon..
Chyba też za nim nie przepadasz, nie?
*Spytała z cichą nadzieją*
*Patrzyła na dziewczynę*

- Nienawidzę go...  Przeze nie został przemieniony.
Uśmiechnęła się wkurzona na samą siebie.

Taa...no to już wiesz, co czuję.
*Zaśmiała się*
*Cały czas bawiła się pilotem i przełączała programy*

Uśmiechnęła się delikatnie.
- No, a co u ciebie?
Zapytała.

Jak już mówiłam, beznadziejnie, ale daję radę.
*Puściła oko dziewczynie*

- Mhmm...
Zaśmiała się cicho.
- A wiesz, że Camille mieszka z dzieciakiem?
Zapytała, mając na myśli Damona.

*Spojrzała na nią zdziwiona, po chwili uświadomiła sobie, o kogo chodzi*
Aaa...Damon...
*Zaśmiała się*
Ja współczuję tej Camille...
*Uśmiechnęła się*

- A ja nie.. To jej wybór i ona będzie żałować.
Powiedziałą poirytowana, przypominając sobie Camille dziś w salonie.

No dokładnie.
*W końcu wyłączyła telewizor*
*Podniosła się i usiadła*
Hmm...no trudno.
*Zaśmiała się*

Uśmiechnęła się tajemniczo.
- Idziemy im... Dotrzymać towarzystwa?
Zapytała, mając na myślo to, czy idą ich powkurzać.

*Chwilę się zastanowiła*
*I tak to jej nic nie zrobi*
No jasne.
*Powiedziała po krótkim namyśle*

Wyszły obie.

*Weszła do domu*
*Położyła się i przykryła kocem*

*zapukała cicho*
Cześć, mogę?

*Spojrzała w stronę drzwi*
Charllotte!!!
Co za pytanie, no jasne.
*Podeszła do niej i przytuliła ją delikatnie*

*także się do niej przytuliła*
*spojrzała na nią*
*nie wyglądałoa dobrze*
Czy coś się stało?
*zapytała przejęta*

Oj duużo.
*Zaśmiała się*
Ale mną się nie przejmuj.
*Machnęła ręką*

Powiedz
*nalegała*

Oj nieważne...
*Zaśmiała się*

No dobra jak nie chcesz to nie mów
*zrobiła obrażoną minkę, choć tylko dla żartów*

*Uśmiechnęła się zadziornie*
A co u Ciebie?
*Spytała po chwili*

U mnie nic nowego...Rozpakowałam rzeczy w domu, poznałam parę osób, tylko tyle...
*powiedziała smętnie*

O jej.
Ważne, że mnie znasz.
*Zaśmiała się*

Ta
*przytaknęła*
*usiadła na kanapie*

To...co powiesz?
*Spytała po chwili*

A co chcesz usłyszeć?
*powiedziała uśmiechając się zadziornie*

Nie wiem, wszystko.
*Zaśmiała się*

*Po pewnym czasie Charlotte wyszła i Kristine została sama*

*Wstała i pobiegła do Estery*

*Weszła do domu i usiadła na kanapie*
Jej, on się kompletnie nie zmienił, ale co mnie to...
*Zaśmiała się*

*Zapukała cicho do drzwi*

Proszę...
*Powiedziała cicho, wiedziała, ze jeżeli to wampir, to usłyszy*

*Weszła do środka*
Mam wyjść?
*Zapytała. Widać było, że niedawno płakała*

*Spojrzała w jej stronę*
Nie...wchodź...
*Uśmiechnęła się delikatnie*

*Weszła do salonu*
*Usiadła lekko na oparciu kanapy*
Kristine...przepraszam

*Odwróciła głowę*
*Estera zawsze przepraszała, nawet gdy wina była Kristine, może dlatego nie było to dziwne*
*Uśmiechnęła się do niej*
Jasne, ja też.
*Puściła jej oczko*

Kristine...
*Chciała pogadać o tym co stało się 36 lat temu*
Minęło tyle lat, ja ja nadal czuję się winna...
*Spuściła głowę, a w jej oczach pojawiły się łezki*

*Teraz się zgubiła*
*Podniosła się*
O czym ty mówisz?
*Spytała*

No o...z resztą nie ważne
*Odgarnęła włosy. Nie wiedziała co ma powiedzieć*

*Siedziała cicho*
*Przecież nie było zbytnio tematów*

O co się pokłóciliście z Alecem?
*Zapytała ni stąd ni zowąd*

Ja z nim?
*Uśmiechnęła się*
Takie...nasze sprawy.
*Puściła jej oczko*

Fajnie...
*Pomyślała chwilę*
Masz ty w końcu faceta...tak tego pragniesz?

Po ostatnim wypadku, jakoś mi się nie śpieszy...
*Uśmiechnę ła się delikatnie*
Ale Ty i Alec...
*Puściła jej oczko*

Co ja i Alec
*mimo, że się pogodziły nie miała zamiaru mówić*
Wkurza mnie...
*Uśmiechnęła się do niej*
A niby co miało by być?

Nie wiem...
*Zaśmiała się melodyjnie*

*Popatrzyła przez okno*
Wiesz, ja chyba już pójdę...pa
*Wstała, pocałowała ją w policzek i wyszła*

Paa...
*Położyła się z powrotem *

*Zapukał do drzwi*

Jej, kto tym razem?
*Chciała trochę odpocząć*

Nie to nie
*Krzykną zza drzwi, ale i tak wszedł*
Niezła laska, jak każda wampirzyca
Cześć

Siema...
*Powiedziała cicho*
*Usiadła na kanapie*
*Nawet nie spojrzała w jego stronę*

Jak chcesz to wyjdę
*Próbował udawać, że jej zdanie się dla niego liczy*

Nie no...jak już jesteś to zostań...
*Uśmiechnęła się nikle*
*Ale chłopak nie widział, bo była odwrócona*

No to fajnie
*Oparł się o ścianę*
Jak się nazywasz?

*W końcu odwróciła głowę*
Kristine, a Ty?
*Spytała po chwili*
*Chłopak nie był zachwycający*

Dominic...
*Spojrzał na nią*
Widzę, że nie jesteś specjalnie rozmowna
*Uśmiechną się do niej*

*Znów się do niego odwróciła*
Nie znam Cię za bardzo, ale za pewne poznam.
*Uśmiechneła się*

Po to tu jestem
*Uśmiechną się cwaniacko*
Mieszkasz sama?

Tak, mam siostrę, ale ona mieszka w innym miejscu.
*Puściła mu oczko*

Weszła do pokoju, rozglądając się dookoła. Zauważyła nieznajomego jej chłopaka i dobrze znajomą dziewczynę. Posłała jej delikatny uśmiech.
-No wita, witam. - zawołała wesoło, chociaż humor nadal miała podły.

*Spojrzała na dziewczynę, doskonale ją znała*
Courtney.
*Uśmiechnęła się ciepło*
*Podeszła do niej*
Dawno Cię nie widziałam.
*Zśmiała się melodyjnie*

Przytuliła dziewczynę.
-Noo. Tęskniłam za Tobą. - powiedziała wesoło, ale gdy puściła ją z objęć spojrzała na chłopaka.
-Może ja Wam przeszkadzam? - zapytała, a jej spojrzenie mówiło: " No, Kristine - podryw. "

*Spojrzała na Dominica*
Emm..nie, oczywiście że nie.
*Uśmiechnęła się do niej*

Uśmiechnęła się, szeroko.
-No co tam u Ciebie?

No nawet spoko, cały czas się kłócę z Esterą, ale jest dobrze.
*Zaśmiała się*
A...u Ciebie?
*Spytała ciekawa*

-Może o tym co u mnie to pogadamy na osobności. - uśmiechnęła się, delikatnie.
-Wiesz. Sprawy sercowe. - uśmiechnęła się,  smutno.

Aaa...rozumiem.
*Puściła oczko dziewczynie*

*Przysłuchiwał się rozmowie*
Kristine, a ty od jak dawna tu jesteś?

Mniej więcej od roku.
*Uśmiechnęła sie do chłopaka*

Aha
*Uśmiechną się*
A masz kogoś...tak pytam

Nie...jakoś mi się nie śpieszy...
*Zaśmiała się*
*Przypomniała jej się sytuacja z Damonem*

Tak...tak jest najlepiej
*Pomyślała chwilę*
Może gdzieś wyskoczymy...?

*Popatrzyła na dziewczynę*
*Nie chciała iść, dawno się nie widziały*
Dominic....wybacz, ale raczej nie...
Mam gościa...*W tym momencie spojrzała na Courtney*...dawno jej nie widziałam...
*Uśmiechnęła się przepraszająco*
Może innym razem.
*Puściła mu oczko*

A...sorry
*Uśmiechną się do Coutney*
Ale nie chodziło mi, że teraz...tylko kiedyś, a jak chcecie pogadać sam na sam, to powiedz

No jasne.
*Uśmiechnęła się*

No jasne...czyli mam iść?
*Zaśmiała się*

Uśmiechnęła się, delikatnie. Patrząc na chłopaka.
-To ja wpadłam w złym momencie. - powiedziała cicho. Widać, że coś ich łączyło.

NIe...
*Zwrócił się do dziewczyny*
tylko się zapoznawaliśmy

No oczywiście że nie.
*Poparła Dominica*

-Jassne. - powiedziała, puszczając oko do dziewczyny.
-Zobaczymy się później. - pocałowała dziewczynę w policzek. Posłała chłopakowi delikatny uśmiech, po czym wyszła z domu.

Dobra.
*Odprowadziła dziewczynę wzrokiem*

*Po pewnym czasie Dominic wyszedł i Kris została sama*

*Weszła do salonu*
No to może...się przedstawię... Cassie
*Podała rękę do dziewczyny*

Siadaj.
*Wskazała na fotel*
*Cassie miała u niej minusa, bo była wilkołakiem*
Hmm...chcesz coś do jedzenia?
*Spytała, chciała być uprzejma*

Nie dzięki. Nie wiedziałam, że wampiry mają coś w domu do jedzenia.
*Usiadła na fotelu*
A tak ogólnie ty jesteś...

Kristine.
*Dokończyła za nią*
A Ty?
*Spytała po chwili namysłu*
A jedzenie to tak dla zachowania pozorów.
*Puściła jej oczko*

Aha
*Uśmiechnęła się*
Cassie...Już mówiłam
*Powiedziała śmiejąc się*
A podobno wampiry mają wyostrzone wszystkie zmysły...No cóż
*Znowu się zaśmiała*

Może po prostu Cię nie słuchałam...
*Powiedziała bardzo cicho, ale dziewczyna usłyszała*
A więc, powiedz coś o sobie.
*Zaśmiała się*

Ym...no cóż. Pochodzę z NY. Nie lubiłam mieszkania w dużym mieście, więc się wyniosłam. No i się pokłóciłam ze wszystkimi oczywiście.
*Popatrzyła w stronę okna*
Tu jest przynajmniej ładnie i nie ma takiego tłoku. A ty? Powiedz też coś o sobie

Ja jestem wampirem, jak za pewne czujesz i od 60 lat, mam 20 lat.
*Zaśmiała się*
Mam siostrę, Esterę, nie wiem, czy znasz...
*Uśmeichęła się*
I to chyba tyle...
*Dokończyła*

No wiem...poczułam. A Estery jakoś jeszcze nie dzążyłam poznać
A ja mam 18 lat
*Dodała po chwili*

Chyba wiecznie 18..
*Powiedziała po chwili*

No tak jakby
A ty jesteś od swojej siostry starsza czy młodsza?
*Spytała po chwili milczenia*

No oczywiście, ze starsza, młodsza, to obciach.
*Zaśmiała się*
Ehh...ale tylko rok...
*Uśmiechnęła się blado*

*Po pewnym czasie Cassie wyszła*
*Kristine także*

*Weszły z Kristine do salonu*
*Poustawiały walizki Jane*
*Usiadły na kanapie i zaczęły rozmawiać...*

To...Chodź pokażę ci pokój.
*Powiedziała po wielo godzinnej rozmowie, co się zmieniło itp*

Poczekaj wezmę walizki!
*Powiedziała, szybko wzięła swoje manatki i ruszyła za Kristine*

Wszedł do nieznajomego domu...

*Wszedł do salonu*
*Rozejrzał się dookoła i zobaczył nieznajomą, lecz piękną dziewczynę*
*Podszedł do niej*
Hej.
*Przywitał się*

*Spojrzała w stronę chłopaka*
Heej.
*Przywitała się, był niezwykle przystojny*
Jestem Kristine.
*Przedstawiła się*
A Ty?
*Spytała po chwili*

*Chłopak wyszedł, ona sama wstała i wyszła z domu*

*Weszła do domu i usiadła wygodnie na kanapie*
*Miała chęć kogoś zjechać*

*Weszła do salonu i zastała tam Kristine*
O hej Kris!
*Przywitała się z przyjaciółką*
Mam ochotę kogoś zjechać a Ty?
*Zapytała ze złowrogim uśmieszkiem*

Jej, Ty to zawsze trafiasz idealnie, no jasne, właśnie teraz mam na to ochotę.
*Zatarła ręce*
Ale kogo?
*Spytała uśmiechając się*

Hmmm...Mam taką jedną na oku...
*Powiedziała również zacierając ręce*

Dobra...no to prowadź.
*Zaśmiała się*
*Nie wiedziała, kogo ma na myśli Jane*

Dokładniej to...chodzi mi o taką jedną co trzymała się za rękę z Aleckiem...
*Myślała nad jej imieniem*
O...! Ma na imię Estera...!
*Krzyknęła zadowolona ze swojej dobrej pamięci*
Kim ona dla niego jest?
*Zapytała Kristine*

Dla niego dziewczyną, dla mnie siostrą...
Nie wykluczone, że będziemy rodziną...
*Powiedziała przez zaciśnięte zęby*
To dobrze, ale Alec...
*Pokręciła głową*

Co Alec?
*Zapytała ze zdziwieniem*
Dokończ...

No chcesz, żeby był z Esterą?
*Zapytała ze zdziwieniem*

Oczywiście, że nie!
*Odpowiedziała gniewnie*
Nie lubię jej... Nie podpadła mi do gustu...
*Była strasznie wkurzona tym co powiedziała Kristine*
Oni kompletnie do siebie nie pasują...

Ale Jane spokojnie, chyba po to my jesteśmy.
*Puściła jej oczko*
My to rozwiążemy.
*Uśmiechnęła się*

(Ojej...biedna zazdrosna siostra)

Tia...
*Powiedziała z nutką zła*
Na samą myśl o niej robi mi się niedobrze...
*Powiedziała do Kristine a że pomyślała w tym czasie o Esterze przeszły ją ciarki*

Jan, na serio, spokojnie...
*Poklepała ją po ramieniu*
Ale Cię popieram.
*Zaśmiała się*

Ok...ja się zbieram, papa.
*Wstała i wyszła*

Pa
*Ta po chwili również wstała i wyszła z salonu*