xD

Wszedł do środka, rozglądając się dookoła. Po chwili usiadł przy jednym ze stolików, obserwując czyjąś grę.

Weszła do środka, nie zauważając Damona.

Gdy zobaczył Camille, na jego twarzy pojawił się, delikatny uśmiech. W wampirzym tempie, pojawił się tuż przed dziewczyną, a na jego twarzy widniał czarujący uśmiech.
-No witam. Akurat Ciebie się tu nie spodziewałem. - powiedział cicho.

Zatrzymała się gwałtownie.
-Jak zwykle, zjawiasz się z nikąd. - uśmiechnęła się delikatnie.

-No cóż... Ten typ tak ma. - powiedział, wzruszając ramionami. - uśmiechnął się, mimowolnie.

-Taak, zdążyłam już zauważyć, ale ciężko się przyzwyczaić. - uśmiechnęła się lekko, patrząc na tory, a na niego kątem oka.
-Przyszedłeś popatrzeć jak inni grają?

Pokiwał głową.
-Chyba, że zagrasz ze mną. - rzucił, uśmiechając się, wesoło do dziewczyny.

-Mmm, to zabrzmiało jak wyzwanie. - uśmiechnęła się zadziornie, patrząc na Damona.

Uśmiechnął się, słodko,  po czym wykpiła dla nich bilet i przyniósł buty na zmianę. Zaczęli się przebierać.

-Ale nie, jak pójdzie tak jak z bilardem, to zamknę się w sobie. - powiedziała, zmieniając buty. Spojrzała na niego i uśmiechnęła się deliaktnie.

Westchnął cicho, przyglądając jej się uważnie. Wziął ją za rękę i podeszli na tor.
-Panie przodem.

Wybrała sobie odpowiednią kulę i chwyciła ją w lewą rękę. Kula potoczyła się. Zbiła trzy kręgle.
-Muszę się rozgrzać, co nie. - uśmiechnęła się do niego, delikatnie kręcąc lewym nadgarstkiem.

-Jasne. jasne. Jeszcze jeden rzut. - powiedział wskazując na tablicę.

-No wiem przecież. - wzięła drugą kulę, o tej samej wadze i rzuciła nią. Zbiła kolejne 4.

Zaczął bić brawo, po chwycił kulę i po jednym rzucie zbił wszystkie ..."te stojące".

Prychnęła cicho, krzyżując ramiona. Uśmiechnęła się lekko.
-Ty zawsze grasz nie fair. - powiedziała, przechodząc obok niego.

Wywrócił teatralnie oczami.
-Heh. Chciałabyś tak grać, jak ja. - uśmiechnął się.

-Tak, schlebiaj sobie. - wywróciła oczami z uśmeichem na twarzy. Wzięła kulę i zbiła osiem kręgli. Zostały dwa rozstawione po bokach. Drugim strzałem zbiła jednego z nich.

Podszedł do niej, od tyłu i przytulił ją, chwytając jej tali.  Musnął jej szyję.
-Mm. Jestem z Ciebie dumny. - wyszeptał jej do ucha.

Usmiechnęła się lekko, patrząc na niego kątem oka. Stali tak przez chwilę.
-Kolejka ci minęła. - mruknęła po chwili z lekkim uśmiechem.

Wzruszył ramionami.
-No cóż... Po prostu daję Ci fory. - uśmiechnął się, wesoły. Puścił ją i odszedł kilka kroków dalej.

-Jasnee... - uśmiechnęła się i ponownie wzięła kulę. Zbiła wszystkie kręgle pierwszym rzutem. Ale to by było zbyt piękne. Oczywiście musiała zrobić coś nie tak. Przekroczyła linię. Na tablicy, zamiast 10 punków, pokazał się faul.
Prychnęła cicho, przeszywając tablicę mroźnim spojrzeniem.

Parsknął cichym śmiechem.
-Mhm. To było do przewidzenia. - odparł, śmiejąc się cicho.

Spojrzała na niego.
-Niby dlaczego? - uniosła jedną brew.

Wywrócił oczami. Popukał się palcem w skroń.
-Taki instynkt. - odparł, uśmiechając się, zawadiacko. Chwycił jedną z kul i pchnął nią w taki sposób, że zbił wszystkie kręgle.

-Tsaa... - mruknęła sobie, widząc, jak zbija wszystkie kręgle.

Podał jedną z kul dziewczynie, uśmiechając się, zadziornie. Spojrzał jej w oczy, podchodząc do niej bliżej.
-A co? Panienka zazdrosna? - parsknął cichym śmiechem.

-No oczywiście, że nie. - odparła z uśmiechem. Wzięła od niego kulę.
-Przecież ja też tak umiem, tyle, że w przeciwieństwie do Ciebie, nie chce mi się popisywać. - uśmiechnęła się do niego zadziornie.

-A ja się twoim zdaniem popisuję? To się nazywa wrodzony talent. - uśmiechnął się zawadiacko.

-Taak. A to się nazywa samoubóstwo. - rzuciła z delikatnym uśmiechem, podchodząc do toru. Zbiła wszystkie kręgle, bez faulu.
-Proszę bardzo. - uśmiechnęła się szeroko, wracając na poprzednie miejsce.

-Hmm... Trochę za bardzo podkręciłaś, mogłoby być lepiej. - powiedział głosem mistrza, drocząc się z nią.

-Wiesz co! - mruknęła z udawanym oburzeniem.
-Nie musisz być taki beszczelny. - zmrużyła oczy, patrząc na niego.

Uśmiechnął się, widząc jej bulwers.
-Wiem, że nie muszę, ale ładnie wyglądasz, kiedy się złościsz.
Wziął kulę i po dwóch rzutach zbił siedem kręgli.

-Woah! Trzymaj tak dalej! - zaśmiała się cicho i klasnęła w dłonie.

Wywrócił teatralnie oczami, śmiejąc się cicho. Podał jej kulę, po czym spojrzał jej w oczy z figlarnym uśmiechem na ustach.

Uśmiechnęła się lekko. Zapewne wiedział, jak ten jego wzrok działał na kobiety. Wzięła od niego kulę i zerwała kontakt wzrokowy. Nie mogła z nią długo stać, było jej ciężko. Podeszła do 'linii faulu' i sunęła kulę po torze. Zbiła łącznie 7 kręgli i był to już jej ostatni rzut w ciągu gry. Do niego należał ten końcowy.

Cały czas śledził ją wzrokiem, napawając się jej widok. Gdy dziewczyna zakończyła rzut, On wziął kulę i pchnął nią w taki sposób, że zbił wszystkie kręgle. Uśmiechnął się tryumfalnie i podszedł do Camille.
-Mm, jakaś nagroda się chyba należy. - powiedział wskazując na tabele wyników, gdzie to on prowadził znaczną liczbą punktów.

-Tiaa... - mruknęła z lekkim uśmiechem, wywracając oczami.
-Jaka? - uniosła jedną brew, nadal patrząc na niego.

Delikatnie złapał ją w talii i przyciągnął do siebie. Przybliżył do niej swoją twarz.
-No, a jak myślisz? - uśmiechnął się, zadziornie.

-A nie wiem. Miewasz różne, dzikie pomysły. - powiedziała z szelmowskim uśmiechem, muskając jego usta swoimi. Muśnięcie przobraziło się po krótkiej chwili w delikatny, czuły pocałunek.

Przyciągnął ją delikatnie do siebie, odwzajemniając pocałunek, równie czule jak Ona.

Uśmiechnęła się delikatnie, odwzajemniając pocałunek jeszcze przez chwilę. Następnie odsunęła swoje usta od jego.
-Okej, nie ma tego dobrego. - uśmiechnęła się zadziornie.

-No wiesz co? - zapytał, nadal trzymając dziewczynę przy sobie.
-Ty to masz wyczucie chwili. - rzucił, patrząc jej w oczy.

-Tak, często to słyszę. - uśmiechnęła się lekko.
-Ale tamta dziewczyna... - wskazała gdzieś w bok, na chwilę odwracając wzrok. - ...zaraz padnie z zazdrości. Nie trzeba jej katować takim widokiem. - uśmiechnęła się do niego zadziornie.

Parsknął cichym śmiechem, nadal trzymając dziewczynę przy sobie. Delikatnie musnął ją w czoło.
-Ale wiesz, kocham tylko Ciebie. - odparł cicho.

Mimowolnie przytuliła się do niego delikatnie. Nie wiedziała czemu, na dzwięk tych słów, wypełniło ją nieopisane uczucie.
-Ja Ciebie też, mimo że we wszystko z Tobą przegrywam. - uśmiechnęła się delikatnie.

Uśmiechnął się, gdzie dziewczyna mu odpowiedziała.
-Miło. - parsknął cichym śmiechem i ucałował ją w czoło.

Zadarła lekko głowę, patrząc na Damona.
-Idziemy stąd? - zapytała po chwili.

-No możemy. - odparł, po czym chwycił ją za rękę i wyszli z kręgielni.