*weszła do pokoju i rzuciła się na kanapę*
*podciągnęła kolana pod brodę i wyjęła iPhona z kieszeni*
*przegląda strony internetowe*

*wszedł na piętro a jedynym dźwiękiem jakim usłyszał było stukanie paznokcia o jakąś powierzchnie*
*zapukał do pokoju z którego dochodził ten cichy dźwięk*
Można?
*spytał przyjaźnie*

*czekał i czekał, ale z natury był bardzo niecierpliwy więc wziął swoje walizki i ruszył dalej chcąc znależć jakiś wolny pokój*
*postanowił, że wróci tu za chwile*

*wrócił pod pokój i znowu spytał*
To mogę czy nie?
*zaśmiał się przy tym*

*zaśmiała się cicho*
Jasne wchodź...
*powiedziała wesoło i odłożyła iPhona*

*wszedł do środka uśmiechnięty i zaciekawiony miłym dziewczęcym głosem*
Siemka, jestem Alex
*podał jej ręke*

Ja jestem Brokelle
*uśmiechnęła się do chłopaka i uścisnęła jego dłoń*
Sorry ze nie odpowiadałam ale...ty wiesz jak można sie zaczytać w opisy głupot gwiazd.?! Sama się dziwię...
*uśmeichnęła się szeroko*
Siadaj...co cię do mnie sprowadza.?
*spytała patrząc na niego*

*zaśmiał się*
No wiem, ja tak mam jak zaczynam myśleć o muzyce
*uśmiechnął się szeroko*
*usiadł obok niej*
Stąd dochodził jedyny dźwięk...

A no widzisz
*pokazała mu język*
*uniosła jedną brew do góry*
Nie no spoko...jesteś nowy
*stwierdziła*
Skąd jesteś.?
*spytała patrząc na niego z uśmiechem na twarzy*

Z Londynu...Nowy jakie to ciekawe określenie na wampira żyjącego ponad 100 lat
*uśmiechnął się do niej zadziornie*
Powiedz coś o sobie
*zachęcił ją dając jej sójkę w bok*

*zaśmiała się*
O boże...moje życie nie było za kolorowe przed przemianą więc...powiem tylko że w wieku 15 lat zmarli moi rodzice. Ja trafiłam do domu dziecka z którego w wieku 17 lat uciekłam. Kiedy biegłam przez las jakis wampek mnie złapał i ugryzł a potem zostawił...przemieniłam sie i na początku byłam cicha, skryta, wędrowałam po świecie aż w końcu zatrzymywałam się w niektórych miastach aż trafiłam tutaj...
*uśmeichnęła się do niego szeroko*
No to teraz ty.!

O jezuu...
No więc, żyłem sobie ciekawie, aż poznałem dziewczynę, jak się okazało była wampirem i miała chlopaka. Tamten się wkurzył i mnie ugryzł ale ona mnie uratowała bo go odciągnęła ode mnie. No i w 2 dni się przemieniłem. Najlepsze było to, że nie odrózniam krwi ludzkiej i zwierzęcej. Podróżuję sobie z gitarą i inwestuję w nieruchomości
*usmiechnął się szeroko*

O jezuuu...
*powtórzyła jego słowa*
Nie no niezła historia...nie ma co
*zaśmiała się*
Ja tam odróżniam krew zwierzęcą od ludzkiej...niestety
*uśmiechnęła się*
*spojrzała na jego gitarę*
Niezła...
*powiedziała wesoło*

Dzięki
*uśmiechnał sie szeroko*
No było ciekawie
*pokazał język*

No to co robimy.?!
*spytała patrząc na niego wesołym wzrokiem. Jak mała dziewczynka która za moment ma dostać lizaka*

Nie wiem...A co proponujesz?
*spytał z iskierkami w oczach*

No więc coś szalonego, zwariowanego i zabawnego.!
*zaśmiała się*
No to może...co powiesz na pójście na miasto i zrobienie rozróby.?
*spytała unosząc brwi do góry*

*zaśmiał się*
Okej, dla mnie okey
*uśmiechnął się do niej zachęcająco*

No to super.!
*podskoczyła na siedząco i zaśmiała się*
Ale to jutro...dzisiaj już ludzi nie będzie
*westchnęła smutno*
Co powiesz na film.? Horror lub komedię .?
*spytała wesołym głosikiem*

Horror
*odpowiedział z równa radością w głosie jak ona*
Ale ty wybierz
*rozsiadł się na jednej z kanap*

Ok...
*podeszła do półki z filmami i wybrała Piłę VI *
*włączyła film i znów usiadła obok Alexa*

*zaczął lecieć film*
*siedział znudzony, gdyz tryskająca krew go nie ruszała choć fabuła była ciekawe*
*wpatrzony w telewizor czekał na rozwinięcie akcji*

*położyła się kładąc nogi na oparciu kanapy*
*ogląda film z wesołym uśmiechem*
*skrzywiła się lekko kiedy babka odcinała sobie rękę*

No nie ma co musiała być odważna
*zaśmiał się i oglądał dalej*

Taa...jak cholera
*zasmiała się melodyjnie*
Ale to boli.!
*dodała szybko*

Nas raczej nie
*pokazał jej język*
Ale ją chyba tak
*zasmiał się*

No ale sam fakt mnie przeraża...
*powiedziała cicho*
*oglądała film*
*kiedy się skończył, zerwała się z kanapy i stanęła przodem do siedzącego Alexa*
No to co robimy.?
*spytała uśmiechając się uroczo*

*zaśmiał się cicho*
Co tylko chcesz
*wybuchł śmiechem i spojrzał na nią przekrzywiając głowę jak pies kiedy czeka na polecenie swojego pana*

No to może...przejdziemy się do La Push.?
*spytała patrząc na niego z góry*
To jak.?!
*usmiechnęła się do niego zachęcająco*
*wyciągnęła rękę w jego stronę*
No chooodź.!
*powiedziała przeciągle*

Okej okej
*złapał jej dłoń i dał się prowadzić*

*spojrzała na ich dłonie lekko zdziwiona*
*wzruszyła ramionami i wyskoczyła przez okno ciągnąc go za sobą*

*wskoczyła do pokoju przez okno i usiadła po turecku na kanapie*
*uśmiechnęła się zadowolona ze spędzonych chwil z Alexem*
*zaśmiała się cicho i wstała*
*weszła do łazienki i wzięła długi prysznic*
*wyszła w szlafroku i przebrała się w http://i.pinger.pl/pgr252/76f51957001c3 … f35/m7.jpg *
*podeszła do okna i rozczesała jeszcze mokre włosy*
*wpatruje się w widok za oknem myśląc o wiadomej jej osobie*

Biegnąc przez las strasznie się nudziła. Zatrzymała się kilkaset metrów przed domem i już ludzkim tempem podeszła bliżej. Wyczuła dziewczynę-wampira w pokoju na górze. Spojrzała w tamtym kierunku i nie zastanawiając się wskoczyła na górę. Ukucnęła na parapecie delikatnie stukając w szybę.

*siedziała wpatrzona w ścianę i zarazem zamyślona*
*zamrugała energicznie słysząc stukanie w szybę*
*szybko ją otworzyła*
Hej...co tutaj robisz.?
*spytała uśmiechając się*

Spojrzała na nią z pode łba.
- No jak to co.? Przyszłam do ciebie.
Powiedziała radośnie wchodząc do środka. Stanęła na środku pokoju uśmiechając się radośnie.
- Gdzie masz swojego Romea.?
Zapytała żartobliwie cicho się śmiejąc.

Oj, no tak..wybacz jeśli uraziłam
*zaśmiała się*
*słysząc jej pytanie rzuciła w nią szczotką do włosów i pokazała jej język*
To nie żaden Romeo.!
*zasmiała się*
To...to przyjaciel

Odchyliła się i złapała szczotkę, żeby nią nie oberwać. Zaśmiała się patrząc na nią z głupawym uśmieszkiem.
- Jasne.. jasne.. Przyjaciel mówisz.?
Powiedziała ironicznie śmiejąc się cicho.
- I tak wiem swoje, więc nie mydli mi oczu.
Pokazała jej język i odrzuciła jej szczotkę.

*pokazała jej język i złapała szczotkę*
Ronnie.! Nawet jeśli bym coś do niego czuła to i tak nic z tego...!
*powiedziała stanowczo*
On nic do mnie nie czuje...traktuje mnie jak przyjaciółkę...
*wzruszyła ramionami i zeszła z parapetu*

Spojrzała na nią mrużąc oczy i zakładając ręce na piersi.
- Czyli, że jednak coś jest.
Stwierdziła z głupim uśmiechem na ustach.

Noo...coś tam jest...ale tylko z mojej strony
*powiedziała i przygryzła delikatnie wargę*
*walnęła się ręką w czoło*

Zaczęła skakać w miejscu klaszcząc w dłonie.
- Wiedziałam.! Wiedziałam.!
Krzyczała jak małe dziecko śmiejąc się.

*załamała ręce i westchnęła*
Kobieto.! Spokojnie.!
*zaśmiała się cicho*

Stanęła na przeciwko niej uśmiechając się promiennie.
- Ale w sumie to ci nie pomogę.. Nie lubię gościa..
Powiedziała po chwili już spokojnie przekrzywiając delikatnie głowę*

*spojrzała na dziewczynę z iskierkami w oczach*
Nie pomożesz.?! Ale super.!
*klasnęła w dłonie uradowana*
*pokazała jej język i cieszyła się strasznie, ze Ronnie nie będzie się w to wpieprzała...no chwila.! Ale w co.?! Przecież z tego nic nie będzie.!*
*walnęła się dłonią w czoło i przed oczyma ukazał jej się obraz Alexa, szybko potrząsnęła głową*
O Boże.! To mnie prześladuje.!
*zaśmiała się melodyjnie*

Patrzyła na nią jak na idiotkę zakładając ręce na biodrach.
- Cieszę się, że się nie fochasz, a nawet wiedzę wielka radość..
Stwierdziła uśmiechając się głupio. Podeszła do łóżka i walnęła na nie głową na poduszki.
- Załamujesz mnie, wiesz.? Dziecko drogie z kim ty się.. zakochałaś.?
Powiedziała nie wierząc w to i z lekkim obrzydzeniem w głosie.

*spojrzała na nią piorunującym wzrokiem*
Cholero.! To najcudowniejszy facet jakiego w życiu poznałam.!
*powiedziała jakby to było oczywiste i patrzyła na nią unosząc jedną brew do góry*
*westchnęła załamana*
Z kim ja się zadaję.??
*pomyślała i oparła brodę o rękę*

Spojrzała na nia z pod poduszki unosząc jedna brew do góry.
- No na pewno dla Ciebie najcudowniejszy.. Ale uwierz, że dla innych może nie..
Powiedziała spokojnie patrząc na nią.
- Miłość jest ślepa.
Stwierdziła wzruszając ramionami.

*Pokręciła głową rozbawiona*
Kobieto.! Może i jest ślepa, ale nie w moim przypadku...on jest taaaaki śliczny.! Cudny.!!
*powiedziała rozmarzonym głosem*
*przygryzła delikatnie wargę uśmiechając się*
Ale wiesz...nie masz się o co martwić...nie będziemy razem
*powiedziała przekonana*

Podniosła się do pozycji siedzącej patrząc na nią.
- Nie ma jak optymistyczne podejście do życia..
Wywróciła oczami i zatrzymała się na niej.
- Jeśli tak ci bardzo niby zależy.. To coś tam staraj się, ale ja nic nie mówię..
Powiedziała cicho unosząc brwi do góry.
- Ale ja nic nie mówię..
Dodała szybko podnosząc ręce.

Dobra dobra...skończ już
*zaśmiała się melodyjnie*
*zeszła z parapetu i usiadła na ziemi koło łóżka*
Nuudze się.!

Patrząc na Brokelle pokazała jej język niczym małe dziecko. Zaśmiała się cicho i spojrzała na chłopaka. Uśmiechnęła się delikatnie.
- Hej.. My właśnie omawiamy problemy sercowo-miłosne.
Wyjaśniła zabawnym tonem głosu.

Nie wiedząc co ze sobą zrobić wyskoczyła przez okno bez słowa pożegnania. Pobiegła w stronę lasu.

Wstała i założyła jakąś bluzę. Weszła na parapet i wzięła głęboki wdech. Uśmiechnęła się, czując że nikogo nie ma w pobliżu. Wyskoczyła przez okno i pobiegła przed siebie.

Kiedy taksówka podjechała pod dom,  wysiadłam i zaczekałam aż auto odjedzie. Kiedy już go nie widziałam, wskoczyłam do pokoju przez okno.

Zadzwoniła i zamówiła ciężarówkę do przewiezienia wszystkich rzeczy i mebli. Szybko się spakowała i czekała na auto. Kiedy przyjechali, męzczyźni załadowali wszystko do ciężarówki, a pokój był pusty. Ciężarówka odjechała a Brook pobiegła w stronę swojego nowego domu.