Weszła do sypialni,  po drodze już zdejmując z siebie ubrania. Włożyła na siebie delikatną, fioletową koszulę nocną, a resztę ubrań wrzuciła do szafy. Położyła się do łóżka, lecz przez długi czas nie mogła zasnąc. Nawiedzały ją różne obrazy, między innymi niejakiego Damon'a Salvatore. Wygrzebała się spod kołdry i usiadła na parapecie, podkulając kolana i oplatając nogi ramionami. Spędziła w takiej pozycji przynajmniej pół godziny, wpatrując się w pozbawione życia miasteczko. Po jakimś czasie zmożył ją sen. Z powrotem położyła się na miękkim materac i zamknęła powieki. W krótkim czasie zasnęła.

Wskoczył do jej sypialni, nie wydając przy tym żadnego dźwięku. Stanął nad łóżkiem, przyglądając jej się przez dłuższą chwilę, po czym odszedł o kilka kroków, od łóżka i oparł się o ścianę, krzyżując ręce na piersi; czekając, aż się obudzi.

Obudziły ją promienie słoneczne, wdzierające się do pokoju przez otwarte okno. POdciągnęła się do siadu i po chwili otworzyła oczy. Gdy go zobaczyła, zdziwiła się. Zamknęła oczy i otworzyła je jeszcze raz, by upewnić się, że się obudziła.
-A co ty tu robisz? - zapytała.

-Obecnie stoję przy ścianie. - uśmiechnął się do niej, drwiąco.
-Dobrze się spało? - zapytał, po chwili.
-Żadnych niemiłych snów? - powiedział, unosząc jedną brew do góry.

-Poza jednym małym koszmarem... - powiedziała dość znacząco, z delikatną ironią.

-Ach. Skąd ja to wiedziałem, że będziesz o mnie śniła... - uśmiechnął się, z wyższością.
-Bardzo ładna koszula. - powiedział, patrząc się na dziewczynę.

Spojrzała na to, w co była ubrana. Poczuła się nieco onieśmielona, lecz nie było tego po niej widać.
-Dziękuję. - powiedziała patrząc na niego.

-Bardzo proszę. - odparł szarmanckim tonem, nie spuszczając z oka dziewczyny.
-A teraz Panienka, wybaczy, ale muszę udać się na śniadanko. - uśmiechnął się, tajemniczo, po czym zniknął z jej domu.

Blee.
Pomyślała, delikatnie się krzywiąc. Po kilku minutach wstała z łózka i ubrała się. Wyszłą z pokoju.

Wbiegł z dziewczyną do sypialni i położył ją na łóżku, po czym zniknął z jej domu.

Taki myk, żebym nie wiedziała jak go znaleźć.
Pomyślała z lekkim uśmiechem. Przyłożyła głowę do poduszki i, choć było jeszcze wcześnie, leżała tak, wbijając wzrok w sufit.

Nie mogła zmrużyć oka. Z całej nocy przespała niecałe trzy godziny, przez koszmary senne. Rano, o godzinie siódmej wstała i wyszła z pokoju.

Weszła do pokoju, rozbierając się po drodze. Ubrania zrzuciła na podłogę i pozebrana do bielizny wskoczyła do łóżka.
-Słodkich snów. Rano będizesz miała wielkieeego kaca. - mruknęła do siebie i w mgnieniu oka zasnęła.

Wskoczył do dziewczyny, do pokoju. Podszedł do niej i przyjrzał się, dokładnie, po czym usiadł na skraju łóżka i czekał, aż się obudzi.

Spała jeszcze długo, nie chciało jej się wstawać. Gdy już się obudziła, nie otwierała oczu, tylko zmarszczyła twarz. W głowie jej dudniło, schowała twarz w dłoniach.
-Niee... - jęknęła cicho.

-Widzę, że ktoś tu ma kaca. - powiedział cicho, patrząc na nią.

-Cholernego kaca... - mruknęła zza dłoni. Po chwili odsunęła je i spojrzała na niego.
Nie pomyliłam domów...
-Co. Tu. Robisz. - zapytała po chwili.

Uśmiechnął się, jeszcze szerzej, po czym odgarnął jej włosy z czoła.
-A może najpierw jakieś "dzień dobry"?

Nie za dobry...
Skrzywiła się delikatnie.
-No hej... - mruknęła, patrząc na niego.
-To co tu robisz?

Spojrzał na siebie.
-No teraz siedzę. - odparł uśmiechnięty.

Podciągnęła się do siadu, patrząc na niego.
-A nie możesz sobie posizedzieć u siebie w domu? - powiedziała w formie aluzji.

-Nie. Tam nie mam takich pięknych widoków. - uśmiechając się do niej, zalotnie.

-Na prawdę, prawie Ci uwierzyłam. - odwzajemniła uśmiech.

Wzruszył ramionami, po czy, wstał z łóżka.
-No wstawaj. Ubieraj się i wychodzimy. - zawołał.

-Głowa mnie boli..! - jęknęła, kładąc się z powrotem.

-Na świeżym powietrzy lepiej się poczujesz. - zasugerował. Po czym chwycił kołdrę i rzucił ją na podłogę. Gdy zobaczył w czym spała uśmiechnął się, zalotnie.
-Mm. Sexy.

Zerwała się do siadu, gdyż chciała złapać kołdrę, lecz ona już leżała na podłodze. Spojrzała na niego.
-Cieszę się, że ci się podoba. - uśmiechnęła się ironicznie.
-Masz wprawę we wkurzaniu ludzi z samego rana. - powiedziała wstając z łóżka.
-15 minut. - rzuciła wychodząc z pokoju.

-Ja tu poczekam. - rzucił, po czym z powrotem usiadł na jej łóżku.

Tak jak powiedziała, wróciła do pokoju po piętnastu minutach, ubrana i doprowadzona do porządku. Miała na sobie jasne, szare rurki i fioletową bluzkę. Spojrzała na niego.
-No już. - powiedziała trochę niechętnie. Nie chciało jej się wychodzić z domu. Oparła się o ścianę.

-Okej. - rzucił wesoło, po czym w wampirzym tempie wstał z łóżka i wziął ją na ręce, po czym wyskoczył przez okno.