Patrzyła na nią jak na idiotkę zakładając ręce na biodrach.
- Cieszę się, że się nie fochasz, a nawet wiedzę wielka radość..
Stwierdziła uśmiechając się głupio. Podeszła do łóżka i walnęła na nie głową na poduszki.
- Załamujesz mnie, wiesz.? Dziecko drogie z kim ty się.. zakochałaś.?
Powiedziała nie wierząc w to i z lekkim obrzydzeniem w głosie.

Spojrzała na nia z pod poduszki unosząc jedna brew do góry.
- No na pewno dla Ciebie najcudowniejszy.. Ale uwierz, że dla innych może nie..
Powiedziała spokojnie patrząc na nią.
- Miłość jest ślepa.
Stwierdziła wzruszając ramionami.

Podniosła się do pozycji siedzącej patrząc na nią.
- Nie ma jak optymistyczne podejście do życia..
Wywróciła oczami i zatrzymała się na niej.
- Jeśli tak ci bardzo niby zależy.. To coś tam staraj się, ale ja nic nie mówię..
Powiedziała cicho unosząc brwi do góry.
- Ale ja nic nie mówię..
Dodała szybko podnosząc ręce.

Patrząc na Brokelle pokazała jej język niczym małe dziecko. Zaśmiała się cicho i spojrzała na chłopaka. Uśmiechnęła się delikatnie.
- Hej.. My właśnie omawiamy problemy sercowo-miłosne.
Wyjaśniła zabawnym tonem głosu.

Wstała i założyła jakąś bluzę. Weszła na parapet i wzięła głęboki wdech. Uśmiechnęła się, czując że nikogo nie ma w pobliżu. Wyskoczyła przez okno i pobiegła przed siebie.

Zadzwoniła i zamówiła ciężarówkę do przewiezienia wszystkich rzeczy i mebli. Szybko się spakowała i czekała na auto. Kiedy przyjechali, męzczyźni załadowali wszystko do ciężarówki, a pokój był pusty. Ciężarówka odjechała a Brook pobiegła w stronę swojego nowego domu.